K1 en K2 is het etalageproject van WARP en onze buren, het kunstenaarskoppel Edith Ronse & Michaël Pycke in de Apostelstraat 14 en 20 in Sint-Niklaas. In 2017 startte dit initiatief om extra presentatiemogelijkheden te creëren voor (opkomende) beeldende kunstenaars. Voor 2025 werd Saraya Richter aangesteld als coördinator.
Stijn De Pourcq - K1 etalage: De Stad
‘Een ongewone vorm van taxidermie’. Op die manier omschrijft Stijn De Pourcq ooit zijn artistieke toewijding. Binnen de heersende kunstconventies is zijn werk en materiaalgebruik alvast vrij uniek omdat hij hoofdzakelijk met botten, skeletten en gemummificeerde dieren werkt. Het verzamelen, schoonmaken en conserveren van al dat materiaal om het nadien te bewerken, is een uiterst langzaam proces en kan maanden tot jaren duren. Zelden benader je in de kunst zo dicht en zo direct het onderwerp van sterfelijkheid. Maar misschien nog merkwaardiger, hoe uit dood materiaal, opnieuw schoonheid en perfectie geboren wordt. Wervels worden bouwstenen voor elementaire geometrische structuren. Wat vergaan is, wordt terug bewoond.
Dries Snellings - K2 etalage: ‘t Stenen Parkje
Dries Snellings is een jong beeldend kunstenaar uit Sint-Niklaas. Hij studeert textielontwerp aan Luca School of Arts en pendelt tussen zijn thuisstad en het atelier in Gent. Door te pendelen vervreemd je altijd wat. Je bent nooit thuis op één plek. Met het werk dat Dries in K2 toont, zocht hij opnieuw verbinding met een plek die hij en zijn vrienden “‘t Stenen Parkje” noemen: het Mercatorpark aan de vernieuwde museumsite, MAP.
Gedurende een half jaar was Dries dagelijks in dat park te vinden. Hij experimenteerde met frotages van de wandelpaden en maakte verf uit materialen die hij er aantrof. Na enige tijd begon hij de tuin ook als materiaal en context in te zetten. In de uitgedroogde en met boomschors gevulde vijver creëerde Dries golfpatronen die hij ontleende aan Karensansui. Dit zijn Japanse droge zentuinen waarin rotsen, grind en zand op symbolische wijze een landschap van bergen en water verbeelden. Met deze patronen roept Dries vragen op over toe-eigening en betekenisgeving: wat betekent het om een oosterse spirituele vorm in een westerse context te plaatsen, in een landschap dat zelf tekenen van verval en klimaatverandering draagt?
Dries zegt hier zelf over: “Ik heb geleerd dat het toepassen van oosterse filosofie in de westerse wereld waarin ik leef geen botsing veroorzaakt maar juist harmonie brengt. Het verbindt schijnbare tegenpolen en creëert een plek waar ze elkaar kunnen versterken.”
De frotagetechniek, natuurlijke verven en zentuinpatronen vonden hun weg naar de zeefdruk die Dries in K2 toont. Op een eenvoudig, Jutte canvas drukte hij lijm waarop hij fijngezeefd zand uit het Mercatorpark aanbracht. Deze zeefdruk lijkt wat verder af te staan van acties die Dries in ‘t Stenen Parkje ondernam. Het bevriest ze en plaatst er een concreet, statisch en reproduceerbaar beeld tegenover. Er is een analogie te maken met de tentoonstelling “Compleet van de Kaart” die momenteel op de MAP site loopt. Net zoals kaarten landschappen reduceren tot symbolen en lijnen, reduceert deze zeefdruk een ruimtelijke en tijdsgebonden ingreep tot lagen, ritmes en patronen.
Naast de zeefdruk toont Dries ook een vlechtwerk dat een ingesnoerde touwvorm afwisselt met een losser weefsel. Dit is een recent werk in een techniek die hij nog maar pas leert kennen. Wat hem hierin aanspreekt is hoe herhaling en eentonigheid leiden tot reflectie, verandering en groei.
Tekst: Paul L Van Haegenbergh
De etalages zijn nog te bezichtigen tot en met 4 januari.
.svg)
