BREN HEYMANS & DJO MOEMBO

° Antwerpen, België 1975

leeft en werkt in Antwerpen — België

° Kinshasa, Democratische Republiek Congo 1975

leeft en werkt in Momignies — België

Bren Heymans & Djo Moembo namen deel aan Coup de Ville 2010. Deze tekst verscheen in de catalogus.

Bren Heymans en Djo Moembo werken sinds 1996 geregeld samen aan artistieke projecten, waarin het verenigen van verschillende disciplines als een belangrijk element geldt. In hun gezamenlijke werken zoeken de kunstenaars steeds naar overeenkomsten en archetypen over de grens van de verschillende culturen heen.

In 2006 startten Heymans en Moembo het interculturele en grensoverschrijdende Bidontopia op. Het betreft hier een opensourceproject waarbij informatie van verschillende bronnen over een langere periode wordt verzameld en verwerkt in installaties. Bidontopia vond zijn aanvang in de digitale ontwerpen van een zwevende futuristische stad, die Bren Heymans maakte, en de vraag van Djo Moembo waarom de Afrikaanse film geen sciencefictiongenre kent.

Met Kinshasa als geografisch ankerpunt heeft het project onder meer gestalte gekregen via brainstormsessies met de Congolese ebenist A. Poto Gabriel, kunstenaar Edo Ngingi en de architecten Toko Missi J.P. en André Matavunga. Later kwamen ook enkele doorreizende presentaties tot stand in het Mechelse Hof van Busleyden en het WARP-koetshuis te Sint-Niklaas, waar asielkinderen verderwerkten op het bestaande materiaal en met klei en tekeningen hun idee van de ideale stad hebben vormgegeven.

Het voorziene scenario was dat in maart 2010 alle verzamelde informatie en schetsen uit de workshop meegenomen zouden woren naar de kunstenaars in Kinshasa, waar de tweede fase in de ontwikkeling van de sculptuur van start zou gaan. Jammer genoeg werden de extra fondsen daarvoor pas recent toegezegd, waardoor de kunstenaars noodgedwongen hun plannen hebben moeten herzien.

Voor Coup de Ville verwerken Heymans en Moembo het verzamelde materiaal in een installatie die een antwoord wil bieden op de bijdrages van alle betrokken actoren. Het is, zoals gezegd, geen eindpunt voor Bidontopia, dat zich ook na de tentoonstelling op organische wijze verder zal blijven ontwikkelen, eigenzinnig en procesmatig naar analogie van een (Afrikaanse) stad. Via dit doorlopende onderzoek en de voortdurende uitwisseling van beedtaal wil het project langdurig aanzetten tot een interculturele dialoog over identiteit, architectuur en urbanisme.